ความหมายของแรงงานต่างด้าว

คำกัดความแรงงานต่างด้าว หมายถึง

แรงงานต่างด้าว 3 สัญชาติที่ได้รับอนุญาตให้ทำงานในประเทศ ไทย ได้แก่ เมียนมา ลาว และกัมพูชา

โดยเป็นคนต่างด้าวตาม มาตรา 9 และมาตรา 14 ตามพระราชบัญญัติการทำงานของ คนต่างด้าว พ.ศ. 2551 คือ คนต่างด้าวพิสูจน์สัญชาติ ได้แก่ คนต่างด้าวสัญชาติเมียนมา ลาว และกัมพูชาที่หลบหนีเข้า เมือง ได้รับการผ่อนผันให้ทำงาน และอยู่ในราชอาณาจักรเป็น การชั่วคราว ตามมติคณะรัฐมนตรี ซึ่งได้ผ่านการพิสูจน์ สัญชาติและปรับสถานะการเข้าเมืองถูกกฎหมายเรียบร้อย แล้ว,

คนต่างด้าวนำเข้าตาม MOU ได้แก่ คนต่างด้าวสัญชาติ เมียนมา ลาว และกัมพูชาที่เข้ามาทำงานตามความตกลง ระหว่างรัฐบาลไทย กับรัฐบาลประเทศต้นทาง, คนต่างด้าว ประเภททำงานลักษณะไป-กลับ หรือตามฤดูกาล ได้แก่ คน ต่างด้าวสัญชาติเมียนมา ลาว และกัมพูชา ที่เข้ามาทำงาน บริเวณชายแดน ในลักษณะไป-กลับ หรือตามฤดูกาลในพื้นที่ ความตกลงว่าด้วยการสัญจรข้ามแดนระหว่างราชอาณาจักร ไทยกับประเทศที่ติดกับราชอาณาจักรไทย